De Loonse en Drunense Duinen zijn één van de grootste stuifzandgebieden in Europa.
Rond het open zand zijn in de 19e eeuw uitgestrekte bossen aangeplant die -in tegenstelling tot de zandvlakte- op enkele plekken nat zijn.
De Loonse en Drunense Duinen zijn sinds 2002 onderdeel van Nationaal Park Loonse en Drunense Duinen.
Door het hele gebied lopen vele paden en paadjes, maar we volgen de gele bordjes en zien wel waar dit ons brengt.
Het eerste stuk gaat over het zand omhoog waarna een duingebied zichtbaar wordt met het bos op de achtergrond.
Het is bewolkt weer maar de temperatuur is aangenaam.
Niet veel verder komt het eerste bosgebied in zicht.
Er staan veel loofbomen en maar af en toe een naaldboom.
De paden slingeren zich tussen de bomen door.
Het landschap is glooiend en afwisselend. De loofbomen maken plaats voor naaldbossen waar de dennenappels voor het oprapen liggen.
Je kunt zien dat het nog voorjaar is, het gras is nog groen. Aan het einde van de zomer zal alles waarschijnlijk verdord zijn.
Hier en daar duikt een heidegebied op, omringd met bomen.
De heidegebieden zullen er wel mooi uitzien als de bloeitijd aanbreekt. Dan moeten we zeker nog eens gaan kijken.
We lopen over de bospaden en komen echt helemaal niemand tegen.
Als we even stilstaan om naar Vlaamse gaaien te kijken valt mij op dat er alleen maar vogelgeluiden te horen zijn.
Een doordeweekse dag in het voorseizoen is ideaal als je in alle rust wilt wandelen.
Na een stuk lopen wordt het tijd voor een boterham. We kijken vanaf een hoger geleden zandduin uit over bossen, heide en grasland.
We volgen nog een tijdje de gele bordjes en komen uiteindelijk weer bij de auto uit.
