Wandelen op Samos

In september 2003 zijn we 2 weken naar het groene eiland Samos geweest. We hebben een appartement in Kokkari, een gezellig dorp met talrijke restaurants en terrassen rondom de haven. 

De haven van Kokkari met terrassen en restaurants

 

Kokkari vanaf de heuvels

 

Kokkari is een goede uitvalsbasis om te wandelen. Het wandelboek dat wij meegenomen hebben, blijkt tijdens het wandelen niet echt duidelijk te zijn, waarschijnlijk toch al te lang geleden geschreven. In Kokkari zijn bij enkele souvenierswinkels wel recentere wandelboekjes te koop. Helaas kwamen we hier pas na een week achter. Maar ook zonder goede omschrijvingen komen we op hele mooie paden.

 

Het pad naar Vourliotes De eerste wandeling die we maken, gaat naar Vourliotes. Dit dorp ligt op ongeveer 6 km van Kokkari in de heuvels. Het eerste deel van de wandeling gaat over een zandweg maar al snel is door steenmannetjes en rode stippen een pad omhoog langs de heuvel aangegeven. 

Het is een mooi pad wat geleidelijk omhoog loopt. Na enige tijd worden de sporen van bosbranden zichtbaar, de bomen zijn geblakerd maar de struiken groen. 

 

Na ongeveer 2,5 km stijgen, komen we op een zandweg en voor ons ligt een helemaal afgebrande heuvel. Ongeveer een week voor onze aankomst is dit gedeelte verwoest door een bosbrand. Het is even zoeken naar het begin van het pad maar we vervolgen onze weg door het afgebrande gebied. 

 

De afgebrande heuvel
De groene heuvels naar Vourliotes Na ongeveer een kilometer komen er weer groene struiken hoewel de bomen van een eerdere bosbrand nog zwart zijn. Daarna gaat het verder omhoog over een mooi bospad tot de weg naar Vourliotes. Na een lekker koel glas cola op het dorpsplein en een wandelingetje door het dorp gaan we via dezelfde weg weer terug. 
De volgende wandeling gaat naar Mytilini, een dorp halverwege het eiland. Nadat we lang gezocht hebben naar de start van de wandeling (het beginpunt van de wandeling in het dorp bestaat niet meer en er is ondertussen het nodige bijgebouwd) lopen we over een weggetje richting de heuvels. Ook hier gaat het eerste gedeelte van de wandeling over een pad omhoog. 

Het valt op hoe groen Samos is, zelfs in september na een lange hete zomer. Dit deel van het eiland heeft voldoende water om groen te blijven. Halverwege de klim komen we bij een klein kerkje met daarbij een bron waar heerlijk koud water stroomt. Onze waterflessen zitten nog redelijk vol maar bij gebrek aan water is zo'n bron mooi meegenomen. 

Een typisch Grieks straatje in Mytilini

Zandweg Mylitini Nadat we boven aan de heuvels zijn gekomen, moeten we over zandwegen richting Mytilini. 

De zandwegen worden omzoomd door dennenbomen en in de dalen staan olijfbomen en verspreid liggen wijngaarden. 

Op diverse plekken zien we militairen op oefening. Voorzichtigheid met fotograferen is geboden, wat door waarschuwingsborden wordt duidelijk gemaakt. Na een lunchpauze bij een oude brug in de buurt van Mytilini keren we terug naar Kokkari.  kokkari komt in zicht

 

Pythogorio uitzicht vanaf het klooster

Halverwege de vakantie gaan we met de bus naar de andere kant van het eiland, naar het havenplaatsje Pythagorio. Hier zijn overal de sporen van het oude Griekenland te vinden. Opgravingen, een oud kasteel, resten van de stadsmuur, overal zijn bezienswaardigheden die je kan bezoeken. 

Moni Spiliani Na een kop Griekse koffie op een terras bij de haven lopen we via de weg naar het klooster Spiliani, dat halverwege de heuvels boven Pythagorio ligt. 

Vanuit het klooster gaat de weg verder naar de tunnel van Eupalinos, een tunnel van 1 km lengte die dwars door de berg is uitgehouwen ongeveer 600 jaar voor Christus. Deze tunnel werd gebruikt voor vervoer van water. 

Vanaf de tunnel lopen we over een voetpad terug naar de kustweg. Onderweg komen we resten tegen van de stadsmuur. 

Na een hapje eten aan de haven gaan we met de bus terug naar Kokkari. Het openbaar vervoer is een goede manier om ergens naar toe te gaan, maar het schema vergt wel enige studie. De haven van Pythogorio

 

Op ongeveer 10 km van Kokkari ligt de hoofdstad Samos-stad. Vanuit Samos-stad maken we een wandeling langs de kust. Ook hier is het moeilijk om de weg te vinden. Overal heeft men appartementen en hotels gebouwd, wegen geasfalteerd en van voetpaden is geen spoor te vinden. Deze hele wandeling gaat over asfalt wat op zich wel jammer is. Nadat we de buitenwijken van Samos-stad verlaten hebben, lopen we richting de punt van het schiereiland. We hebben een mooi uitzicht op Samos-stad en aan de overkant van de baai zien we Kokkari liggen. 

De kust van Samos De kust is op dit deel van het eiland rotsachtig met op diverse plekken kleine baaitjes. Het water is azuurblauw en heel helder. Na ongeveer 10 km komen we bij de baai van Aspronisi. 

 

 

 

We zoeken geruime tijd naar een voetpad dat ons over de berg richting Samos-stad terug moet brengen, maar ook hier is zoveel veranderd dat we op onze schreden moeten terugkeren.  De baai van Apronisi
Oude steeneik bij het verlaten klooster Op de terugweg rusten we uit bij een verlaten kerkje waar een hele oude steeneik staat. Even bijkomen in de schaduw. 

De bus brengt ons uiteindelijk weer terug naar Kokkari waar een koud pilsje wacht.

Een vakantie op Samos zonder een wandeling door de Nachtegalenvallei kan niet, dus onze laatste wandeling gaat naar dit gebied. We gaan met de bus naar Platanakia en volgen de weg richting Manotales. Na een halve km moeten we door het bos  en volgen het weggetje langs een rivierbedding. 

De weg naar Manolates

Oversteken van het riviertje Langzaam stijgen we hoger en hoger en ook het water begint in de bedding te stromen. De omgeving is hier echt schitterend. Tussen de vele verschillende bomen met het geluid van water en vogels om je heen is wandelen heerlijk. 
Op een gegeven moment stroomt er water vanaf de rotsen. Het water is heerlijk koel.

Het is niet verwonderlijk dat de omgeving groen is, als er voldoende water beschikbaar is.

Het water stroom zo van de heuvel

Pad naar de wijngaard Op een gegeven moment zien we een paadje dat van de weg af omhoog leidt. We volgen dit ruige pad tot het eindigt op een wijngaard. We dalen weer af naar de weg op zoek naar het pad omhoog naar Manolates. 

Het begin wordt aangegeven met steenmannetjes en rood/witte vierkanten dus gaan we weer omhoog. Ook dit pad is mooi. Af en toe steil omhoog dan weer iets geleidelijker stijgend komen we op de zandweg die naar Manolates voert. 

Nadat we wat hebben gerust en een broodje hebben gegeten, dalen we weer af naar de rivierbedding want tenslotte moeten we richting Vourliotes. 

Op een heel mooi punt moeten we de rivierbedding oversteken naar het pad omhoog richting Vourliotes.

Ik blijf me verbazen over de mooie omgeving. In de rivierbedding hebben wandelaars allerlei kunstige steenmannetjes gemaakt. Nu stroomt het water rustig maar in de wintertijd zal de beek een stuk woester zijn.

De rivierbedding

Uitzicht op de heuvels van Manotales

 

We stijgen gestaag naar de top van de heuvel. Als je omkijkt zie je het dal liggen en Manolates op de andere heuvel. Uiteindelijk komen we onder het dorp Vourliotes uit. Nu zijn we weer op bekend terrein en vervolgen we onze weg over het pad van de eerste wandeling terug naar Kokkari. 

 

 

Samos is een heel mooi eiland. Hopelijk branden er niet teveel gebieden af want bosbranden verwoesten veel van de natuur. We hebben nog lang niet alles gezien en zullen zeker nog een keer terug komen om de rest van het eiland te verkennen.

informatie over Samos is te vinden op samos.pagina.nl en  Samos 2link.be

 

terug   home