Met een busje worden we naar het startpunt van onze volgende wandeling gebracht bij het Cubermeer.
Vandaag gaan we het hoogste punt van de reis bereiken, 1195 meter.
De route loopt het eerste stuk langs een watergoot.
Hoog boven ons zien we de kale toppen of het Tramuntana gebergte.
Boven op staat enkele torens en de ronde bol van het observatorium.
Hier groeit niet veel meer dan een enkel struikje en wat mossen.
We komen een groot rotsblok tegen waar een boom op en in groeit.
De wortels vinden hun weg door de rots en zorgen ervoor dat het gesteente uit elkaar barst.
Hoe wonderlijk is de natuur toch.
We lopen door een oud steeneikbos.
Er groeit mos aan de bomen en op de stenen.
De afwisseling van de natuur tijdens deze wandeling is groot.
We laten het bos langzamerhand achter ons en zien de toppen dichterbij komen.
Achter ons onder in het dal ligt het Cubermeer.
We hebben al een aardig eind geklommen en zijn nog niet boven.
De blauwe lucht vult zich langszamerhand met dikke, donkere wolken.
Nu maar hopen dat het niet gaat regenen.
Als we de pas op het hoogte punt voorbij zijn, is het tijd om even te rusten en een broodje te eten.
Het is nu wel bewolkt maar er valt geen regen.
We gaan nu aan een lange afdaling beginnen.
Om ons heen alleen maar rotsen en wat gras.
Op diverse plekken zien we gemetselde putten.
Hierin werd sneeuw bewaard
We zien onder ons een bosgebied verschijnen.
Hierin ligt onze eindbestemming, het pelgrimsoord LLuc.
De route daalt verder af via het gerestaureerde pad Las Vueltas del Galileu.
Honderden stenen zijn er gelegd om een zigzag pad tegen de heuvel aan te leggen.
Na een tijdje begin ik mijn knieen en enkels wel te voelen.
Het is toch heel anders wandelen dan in het vlakke Nederland.
Na een mooie maar vermoeiende wandeling bereiken we de abdij in LLuc.
Er zijn veel toeristen, zowel wandelend als met de auto, naar deze bijzonder plaats gekomen.
We kunnen er even uitrusten en iets drinken.
Op de afgesproken tijd, staat ons busje klaar om ons naar het volgende logeeradres te brengen.
